و آزادی خیلی زودتر به دست می آید زیرا در ایران پایتخت (تهران) مرکز اصلی اعتراضات است ولی در کشوری مثل لیبی بنغازی شهر و مرکز اصلی مخالفانِ قذافی بود و به همین خاطر نیرو های انقلابی مجبور شدند با توپ و تانک از بنغازی به طرابلس حمله کنند و کلی تلفات دادند تا اینکه پایتخت را تصرف کنند اما ایران اگر از تهران اعتراضات شروع بشود تا مرکز حکومت فاصله چندانی نیست!
و یا اینکه سوریه شهر های حمص و حماه و چند شهر دیگر تظاهرات دارند ولی دمشق که پایتخت است تجمعات گسترده ای ندارد پس بشار اسد می کشد و کسی هم دستش به او نمی رسد.
اما ایران اینطور نیست و تهران مرکز تظاهرات هاست. و حاکمیت نمیتواند با کشتار مردم حکومتش را پیش ببرد. و با مقاومت نهایتا 10 روزه مردم در خیابان های تهران مطمئنا شهر های بزرگی مثل اصفهان و شیراز و ... هم به حمایت از تهران بلند خواهند شد و طولی نمی کشد که ارتش به مردم بپیوندد و این یعنی پیروزی جنبش آزادی خواهی ایران.
شاید کمی معادلات اشتباه از آب در بیاید اما نهایتا همین مسیر را طی میکنیم.
به امید آن روز که همه با هم پیروزی را جشن بگیریم.
0 جنبش سبز و نظرات رنگ وا رنگ شما:
ارسال یک نظر